donderdag 17 oktober 2013

als een vis in het water

7 weken geleden ging ik met een ienieminie hartje voor het eerst naar het zwembad.
met niets nul nada verwachtingen goh ik zou al blij zijn als in na een les of 30 een meter of 10 kon zwemmen.
Ik deed het voor de zoon "mama en jij gaan samen leren zwemmen" en ik hoopte dat hij het zou leren .

na 6 weken kreeg ik van de juf een ferme high five, ze kon me niets meer bijbrengen en liet me onder haar vleugels uitkomen en op mijn eentje verder oefenen.

nu 7 weken later trek ik met de zoon-nummer-1 naar het zwembad hij voor een zwemles ik om vrij baantjes te trekken en trots zem ik 25 meter na 25 meter "kom nog ene keer dan zitte aan 100 pep ik mezelf op "woow 225meter al" tel ik en bijna moet ik huilen van geluk ik denk dat ik zonet meer gezwommen heb als in mijn hele schoolse cariere samen.

Zet u nog effkes naast Little-Miss-M zeg ik hem Mama wilt nog 1 baantje zwemmen.
Het is zo belangrijk voor mij dat ik nog dit ene baantje te trekken. En als ik uit het water kom glunder ik.
ik grijns als een breedsmoelkikker en ben blij als een kind

ik heb zonet 400 meter afgelegd

wie had dat 7 weken geleden gedacht?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten